Zuhal Demir is in de jaren tachtig opgegroeid in Genk. Net zoals veel mensen met een buitenlandse achtergrond, was haar vader werkzaam in de mijnen, haar moeder nam de opvoeding van de kinderen op zich. Het gevolg was dat de voertaal thuis Turks was, vertelt de politica.
“Gelukkig werd ik verplicht om op school Nederlands te spreken”, gaat Zuhal verder in Het Laatste Nieuws. “De juf trok ooit letterlijk aan mijn oor toen ze me Turks hoorde praten.”
Hoewel ze in een buurt woonden met allerlei verschillende nationaliteiten, was het de Nederlandse taal dat de mensen verbond. “We zijn 35 jaar later. En die discussie over het Nederlands op school voeren we nog”, besluit ze gelaten.