De minister van Justitie liet zich voor het programma ‘Recht naar de gevangenis’ vier dagen opsluiten. In Humo lezen we hoe die ervaring hem getekend hebben.
“Ik zat vier uur in Vorst, waar de ratten door de gangen kropen en je je behoefte in een emmer moest doen. Na twee minuten wilde ik er weg”, herinnert hij zich nog levendig.
In Haren, een moderne gevangenis, verbleef Van Quickenborne negen uur in een isoleercel, een kamer met een bed en een wc-pot zonder bril. Het was op het bed zitten of op de grond. Geen keuze.
“Gelukkig hebben ze me boeken gebracht, dat was mijn redding. Maar als je geen diploma secundair onderwijs hebt, zoals 80 procent van de gevangenen, heb je weinig aan een boek, hè”, haalt Vincent de schouders op.
Veel verhalen van ex-gedetineerden hebben de minister diep geraakt en de conclusie is veelzeggend, onthult hij in Humo. “Al je mensen behandelt als beesten, gedrágen ze zich ook zo.”
