Otto-Jan Ham vertelt in Humo openhartig over een zwaar auto-ongeval dat hij heeft meegemaakt in zijn tienerjaren.
“Ik heb ooit een heel zwaar auto-ongeluk gehad. Het lamlendigste accident aller tijden. Ik was 19 jaar en ik zat naast de bestuurder toen we los door een muur reden”, gaat de presentator van start. “Hij was op slag dood. Ik kon ongehavend het portier opendoen en uitstappen. Zomaar.”
Uiteraard heeft dit een zware impact gehad op Otto-Jan. “Je moet het je voorstellen: opeens sta ik daar als 19-jarige met een reusachtig schuldgevoel, en moet ik aan mijn leven beginnen.”
“Zodra ik de stuwdam voelde kraken, tikte ik mezelf op de vingers: ‘Jij niet, hè maat, want jij hebt dat netjes overleefd. Jij bent uit het wrak gestapt en hij niet.’ Psychologie van het zevende knoopsgat, natuurlijk, maar dat is de conclusie die ik voor mezelf in elkaar heb gepuzzeld.”
Gelukkig heeft Otto-Jan Ham enkele jaren na het ongeval toch de kracht gevonden om psychologische hulp in te schakelen.
