De ouders van Olga wonen in oorlogsgebied maar komen af en toe hun dochter bezoeken in België. “In het begin van de oorlog zijn ze in alle haast gevlucht voor het geweld en na een maand bij ons in België zei mama: ‘We moeten terugkeren naar huis, want onze koelkast zit nog vol.’ Onbegrijpelijk”, vertelt Olga gefrustreerd aan Story.
“Als haar ouders hier zijn, zijn ze toch een aantal weken veilig… Wij horen het nieuws over de oorlog zowel via haar ouders als via de Vlaamse media. Er is wel degelijk een verschil”, aldus Harry.
“Geloof me, iedereen daar heeft psychologische hulp nodig. Ze zullen daar zeker trauma’s aan overhouden”, geeft Olga mee aan Story. “Op een verjaardagsfeestje praten ze over de types raketten en alle negatieve oorlogsberichten. Als ik met mama bel, vertelt ze me altijd afschuwelijke dingen. De dood kwam al heel dichtbij. De man van mijn beste schoolvriendin is vorige zomer omgekomen in een gevecht…”,
