Pascale Naessens vertelt in Dag Allemaal dat ze samen met haar man Paul Jambers een feestje wouden geven omdat ze ondertussen dertig jaar getrouwd zijn.
“Veel mensen scheiden en kunnen dat zalige gevoel van trouwen nog eens meemaken, dat wou ik ook”, gaat de schrijfster van start. “Daarom hebben we aan onze goeie vriend Luk Alloo gevraagd om ons opnieuw te trouwen.”
“Het besef dat Paul al langer wel dan niet in mijn leven is, is zalig en tegelijkertijd beangstigend. Op een bepaald moment raak je vergroeid met elkaar, hé. Ik kan me inbeelden dat als Paul er niet meer zou zijn, dat dat echt aanvoelt alsof een deel van m’n lijf zou worden weggerukt.”
Een gedachte waar Pascale liever niet te veel aan denkt.
