Zeven jaar geleden had Leen Dendievel vaak last van paniekaanvallen. Nadat ze hulp inriep van een psycholoog werden deze aanvallen gelukkig minder frequent, zo vertelt ze in Het Laatste Nieuws.
Toch is Leen tijdens de coronaperiode opnieuw op bezoek geweest bij de psycholoog omdat ze dieper wou graven en wou weten van waar deze paniekaanvallen kwamen.
“Bleek dat ik het overlijden van mijn vader, op mijn negentiende — hij is heel plots gestorven aan een hartaderbreuk — eigenlijk nooit een plaats heb gegeven. Ik had maar voortgeleefd en voortgedaan. Een lief, een huis, vrienden en een job, tot dus de man met de hamer was langsgekomen, in de vorm van paniekaanvallen.”
Wat volgde was een intense rouwperiode, even hard en even rauw als het geweest zou zijn op haar negentiende. “Het verdriet had er al die tijd gezeten, ik had het alleen weggeduwd”, besluit ze.
