De zomer van 2011 was een van de allermooiste zomers die Conner Rousseau ooit heeft gehad. Het leven was één groot feest en zorgen, dat kende Conner niet. Maar als Conner op reis wilde die zomer, dan moest hij dat zelf zien te bekostigen.
“Die twee reisjes toen, daar had ik zelf voor gespaard. Mijn ouders betaalden mijn reizen niet, vooral mijn moeder was daar behoorlijk streng en principieel in: er moest gewerkt worden voor iets. Ik vond dat oké, dat was een goede leerschool”, zegt Conner in Primo.
In die zomer zag Conner zijn vrienden regelmatig en dat is nu steeds moeilijker geworden. Ook de zorgeloosheid van toen heeft Conner nooit meer ervaren.
“Neen. Want ik was een werkstudent. Ik combineerde werken met studeren, dus dat betekende dat mijn examens zich uitspreidden over drie periodes in plaats van twee. En de laatste jaren is zorgeloosheid iets dat ik helemaal niet meer ken. Ik bezit een énorm verantwoordelijkheidsgevoel. Dat ben ik verplicht aan mijn kiezers.”
