Omdat de ouders van Conner Rousseau gescheiden waren, woonde Conner tijdens het schooljaar bij zijn mama in Sint-Niklaas en in de vakanties bij zijn papa in Nieuwpoort.
Conner pendelde vanaf zijn veertiende alleen tussen Sint-Niklaas en Nieuwpoort. Een traject dat soms 3,5 uur kon duren. In Nieuwpoort werkte hij als monitor bij De Barkentijn. En daar heeft hij vooral geleerd dat hij heel slecht is in afscheid nemen.
“Dat is echt een jeugdtrauma. Voor mijn zus ook. Als de kinderen in De Barkentijn weggingen na twee weken, dan was het gebouw gedurende één dag volledig leeg en dan zaten wij daar letterlijk alleen. Ik heb het daar nog altijd heel moeilijk mee, met het alleen zijn. Ik wil altijd veel volk rond mij”, zegt hij in Primo.
Als politicus heeft Conner het nu ook razend druk, maar is hij nog steeds graag omringd door veel mensen. Maar zijn vrienden ziet hij toch te weinig.
“Ze nemen me dat niet kwalijk, maar ik word wel minder uitgenodigd op gelegenheden. Dat voel ik. Maar ik neem ze dat niet kwalijk. En gelukkig is niemand van mijn vrienden in politiek geïnteresseerd. Stel je voor dat een vriend je, na een hele dag onderhandelen, om drie uur ’s nachts nog vraagt of je de fiscale hervorming nog eens wilt uitleggen.”
