Toen Jeroen Meus nog op de schoolbanken zat, had hij veel last van concentratieproblemen. Daarom ging hij naar de koksschool. Ook zijn zoon George kampt met dezelfde problemen. Maar de koksschool is niet voor hem weggelegd.
“Maar ik merk dat hij zich ook helemaal kan onderdompelen in onderwerpen. Japan is een gigantische passie. Hij houdt erg van manga en van het eten, en hij loopt hier weleens door de keuken in kimono. Ik probeer hem daar zo veel mogelijk in op te zoeken. Ik luister podcasts over Japan en we maken fiches met informatie. Het is onze manier om de vader-zoonband nog meer te versterken.”
Jeroen probeert een goede papa te zijn voor zijn zoon en hij denkt wel dat hij daarin slaagt. Hij probeert te allen tijde op de hoogte te blijven van de leefwereld van Georges.
“Maar het is niet normaal hoe snel die vooruit vliegt. Ik wil geen papa zijn die cringe is omdat hij uit alle macht jong probeert te blijven, maar tegelijk wil ik wel zodanig mee blijven dat ik weet wat cringe betekent.”
