In Primo vertelt Paul De Grande waar zijn enorme passie van antiek nu net vandaan komt.
“Op mijn vijftiende werkte ik in het weekend in een restaurant en dat stond vol met antiek”, gaat hij van start. “Op school ging het niet zo goed en wanneer iemand me vroeg wat ik later wou worden, antwoordde ik ‘antiquair’. Dat heeft me altijd gefascineerd.”
Zijn ouders waren echter niet zo blij toen ze hoorden dat hun zoon zich hierin wou specialiseren omdat zij dit niet als een echt beroep aanschouwden. Toch kon dit de jonge Paul niet tegenhouden.
“Op mijn zeventiende ben ik beginnen dealen. Met mijn brommertje reed ik naar Eeklo, waar heel veel ijzermarchands waren. De koperen potten en ketels die ik er kocht, verkocht ik met winst door aan antiquairs in Brugge en omstreken. Wat later had ik mijn eerste winkeltje in Adegem. Mijn ouders wisten van niks.”
