In Nina, het weekendmagazine van Het Laatste Nieuws, vertelt Linda Mertens in een emotioneel interview over de jaren na het verlies van haar dochtertje Lio.
“De eerste jaren was ik in shock. Verdoofd. In freezemodus. De tijd stond stil”, gaat de zangeres van start. “Ik schakelde over op een overlevingsmodus. Deed alles op de automatische piloot. Ik heb overwogen om te vertrekken. Ik kon het niet meer aan, dat leven rondom mij. Er waren overal te veel prikkels, te veel pijnlijke herinneringen. Ik wilde mijn koffers maken en verdwijnen. Naar een ander land, om daar een nieuw leven op te starten. Ik wilde niet meer optreden, geen media, zelfs geen mensen rondom mij. Ik wilde niets liever dan vergeten worden. Ik wilde niemand zijn.”
Linda geeft aan dat het verdriet de eerste jaren niet draaglijker werd, maar net zwaarder omdat de oorspronkelijke schok plaatsmaakt voor het harde besef dat haar kleine meid niet meer bij haar is. Linda geeft toe dat haar gedachten in die periode erg donker werden.
“Ik ben blij dat er nu zes jaar voorbij zijn. Dat ik sta waar ik nu sta. Maar het is moeilijk geweest – nee, moeilijk dekt als woord de lading niet. Je kan het niet beschrijven. Als je kind sterft, sterf je als mama mee.”
