Niet enkel de oorlog maar ook de komst van Cataleya heeft ervoor gezorgd dat de ouders van Olga meer op bezoek komen in België.
“Ik zie mijn ouders vaker dan vroeger. In februari waren ze ook al een week hier. Ze zijn allebei 65, maar rijden telkens bijna drie dagen om ons en Cataleya te zien. Papa en Harry zijn intussen echte kameraden”, vertelt Olga aan Story.
Toch maakt het haar heel verdrietig dat ze voorlopig niet meer terug kan naar haar geboortestad. Vroeger trok ik elk jaar naar Kiev om familie en vrienden te zien. Ik zou er nooit kunnen wonen, daarvoor ben ik al te lang in België, maar als ik daar ben, voelt het alsof ik mijn boom weer terug in de grond steek”, aldus Olga.
“Ik ben er nu al twee jaar niet meer geweest en wie weet hoelang het nog zal duren. Maar we proberen ons te focussen op het positieve in ons leven: Cataleya geeft ons veel levensvreugde”, bekent ze in Story.
